Josef Hader Zum Mittelpunkt der Erde

Und i geh aufs Klo, setz mi in die Muschl und los mi owe. Ba im rohr wos eng und nos und koid. Monchmoi a bissl a wärmere Strömung, owa meistens irrsinig koid.

Und i denk ma de gonze Zeit. Denk i ma heast, warum is des so bunt do harinna. Im Rohr drinnen wars irrsinig bunt
so hässliche Spiralen und Kreise in scheislichen Formen. Auf amoi kum i drauf de gonzn Scheisrohr in Wien san innen von Hundatwossa ausgmoin.

I schwimm so dahi. Auf amoi direkt nem mia a Scheisdrimmal und des Drimmal red mi au und sogt: jö sie sind doch der Herr Hader, gell. I kenn sie aus meiner Jugendzeit ausn Kaffeehaus. Do wor i a Topfnstrudl.

Mia blaudan so midanond, darüba wia de zeit vaget, wia ma se vaendat. Aufamoi kemma in a grösseres Rohr

Hunderte Trimmal, i mittn drinn und es kummt a grosses Scheisdrimmal mit an schwarzn Kappel und wü an Fohrschein seng. I hob kan - de ondan Scheisdrimmal reng sie auf.

Faschwint auf unsere Kostn.
Hautsn ausse ausn Rohr.
Schmarozza.
Arschloch.
Weg mit eam.
Buarschn der muas ois Strof jetz' an aufessn von uns.
Richtig so is es.
Ja bitte mich - Ich möchte so gerne wiedergeboren werden - ein isoterisches Scheisdrimmal.

De Scheisdrimmal kommen immer näher, immer näher, immer näher zu meine Lippn zuwe,
I press die Lippn zom,
Plötzlich hear i a Sausn in da luft,
Aaahhh!

Eine fliegende violette Pissoarkugel
I spring auf die Kugel aufe und reit eana davo,
Auf amoi muas i schiffn
Trif die Kugl
Sie löst sie auf
Mi hauts owe
Und i foi direkt auf an Topfnstrudl,
I was go ned warum dea do gleng is.

Und da Topfnstrudl drad sie im Kras
Immer schneller
Immer schneller drad sie da Dopfenstrudl im Kras
Immer Schneller
Immer Schneller drad sie da Dopfenstrudl im Kras
Immer Schneller
Immer Schneller
Und ziagt mi owe
hunderte Meter Tausende Meter
I wead bewustlos
Bist du gelähmt

I was ned wia long i bewustlos wor

Wia I munta wea is irrsinnig haas
Rundherum lauter Wände aus glühender Lava
Und direkt nem mia steht ana
Und denk i ma. Heast, denk i ma ma den ken i aus da Krone
Des is da Stabal
Und i sog Herr Nimmerrichter wo bin i do
Und ea sogt: na wo weans sei
Im Mittelpunkt der Wöt
Wos mochns in mein Büro

In den moment wochsn in Stabal aus da Stirn so zwa klane Heandl aussa,
und er kriagt gonz rode Augn
und sogt zu mia:
A 'tschuldigung wo kod a schme
i bin go ned da Stabal
i bin da Teifö
i hob mi kurz in Stabal verwondlt
i woit die a bissl schrekn

I sog moment wenn sie da Teifö san - von ihn schreckt sie jo automatisch jeda. Ea sogt: Na des is nimma wia friara, schauns soiwa. Und geht mit mia in an ondan Raum