BAP Unger Krahnebäume

Rään un Sonnesching un Harel, Eijelstein un Wiggejass.
Lang nit mieh heher jefahre, och nit wirklich jet verpass.
Sonnebank un Dönerbuude, Ahn un Verkauf, Jlitzerkroom,
eimohl mieh erinnjeroode, en die Schattesick vum Dom.

Hä stund »Unger Krahnebäume« un hätt die Strooß eraffjeluhrt
un fing widder ahn zo dräume, wat dann jedesmohl jet duhrt.
All die Chargesheimer Fotos woote eimohl mieh zom Film,
lapidar, doch nie belanglos, lautlos, doch nie wirklich still.

Jrööne Well op dä Nord-Südfahrt, jrundlos weed nit amputiert
un dä Rest fällt unger »Schicksal«, dat sich noh un noh verliert.
Nix erinnert mieh ahn Kirmes, Prozessione, Karneval,
Klüttewaare, Jipsmadonnas, Juno-Rund un Damenwahl.

Un als Nachspann leef dä Text aff, dä'e fass usswendisch kann,
vun anarchische Jesetze un Symbol 'op ruudem Samp,
vun dämm Saft, dä mer nit opfert, dä zo kostbar ess für Kreesch,
Troubadoure`n Mandoline, Bloome'm Hoor un ruudem Leesch.



Regen und Sonnenschein und Hagel, Eigelstein und Weidengasse. Lange nicht mehr hierher gefahren, auch nicht wirklich etwas verpaßt. Sonnenbank und Dönerbuden, "An- und Verkauf", Glitzerkram, einmahl mehr hereingeraten, in die Schattenseite vom Dom. Er stand „Unter Krahnenbäumen“ und hat die Straße heraufgeschaut und fing wieder an zu träumen, was dann jedesmal etwas dauert. All die Chargesheimer Fotos wurden einmal mehr zum Film, lapidar, doch nie belanglos, lautlos, doch nie wirklich still. Grüne Welle auf der "Nord-Südfahrt", grundlos wird nicht amputiert und der Rest fällt unter „Schicksal“, das sich nach und nach verliert. Nichts erinnert mehr an Kirmes, Prozessionen, Karneval, Brikettwagen, Gipsmadonnas, "Juno-Rund" und Damenwahl. Er stand „Unter Krahnenbäumen“ und hat die Straße heraufgeschaut und fing wieder an zu träumen, was dann jedesmal etwas dauert. All die Chargesheimer Fotos wurden einmal mehr zum Film, lapidar, doch nie belanglos, lautlos, doch nie wirklich still und als Nachspann lief der Text ab, den er fast auswendig kann, von anarchischen Gesetzen und Symbolen auf rotem Samt, von dem Saft, den man nicht opfert, der zu kostbar ist für Krieg, Troubadoure und Mandolinen, Blumen im Haar und rotem Licht. Grüne Welle auf der "Nord-Südfahrt", grundlos wird nicht amputiert und der Rest fällt unter „Schicksal“, das sich nach und nach verliert. Nichts erinnert mehr an Kirmes, Prozessionen, Karneval, Brikettwagen, Gipsmadonnas, "Juno-Rund" und Damenwahl. Er stand „Unter Krahnenbäumen“ und hat die Straße heraufgeschaut und fing wieder an zu träumen, was dann jedesmal etwas dauert.