Wolfgang Ambros Schifoan

Am Freitog auf'd Nocht montier´ i die Schi
auf mei´ Auto und dann begib´ i mi
in's Stubaital oder noch Zell am See,
weil durt auf die Berg ob'm ham's immer an leiwaund´n Schnee.

Weil i wü´, Schifoan, Schifoan, wow wow wow, Schifoan,
weil Schifoan is des leiwaundste,
wos ma sich nur vurstelln kann.

In der Fruah bin i der erste der wos aufefoart,
damit i ned so long auf´s aufefoarn woart.
Ob'm auf der Hütt'n kauf´ i ma an Jägertee,
weil so a Tee mocht´ den Schnee erst so richtig schee.

Weil i wü´, Schifoan, Schifoan, wow wow wow, Schifoan,
weil Schifoan is des leiwaundste,
wos ma sich nur vurstelln kann.

Und wann der Schnee staubt und wann die Sunn´ scheint,
dann hob' i ollas Glück in mir vereint.
I steh' am Gipfel schau´ obe ins Tal.
A jeder is glücklich, a jeder fühlt sich wohl.

Weil i wü´, Schifoan, Schifoan, wow wow wow, Schifoan,
weil Schifoan is des leiwaundste,
wos ma sich nur vurstelln kann.

Am Sonntag auf'd Nacht montier´ i die Schi
auf mei´ Auto, aber dann überkommt´s mi
und i schau´ no amoi aufe und denk' ma "aber morg´n erst".
I foar´ no ned z'Haus i bleib' am Montog a no do.

Weil i wü´, Schifoan, Schifoan, wow wow wow, Schifoan,
weil Schifoan is des leiwaundste,
wos ma sich nur vurstelln kann.